Lokalizacja: Bolesławiec, województwo dolnośląskie. Najprawdopodobniej pierwszy z zamków ufundowanych przez Kazimierza Wielkiego. Ok. 1390 r., kiedy Bolesławiec był własnością Władysława Opolczyka i należał do Czech, nastąpiła rozbudowa twierdzy. Objęła ona podwyższenie murów obwodowych, oraz wzniesienie wieży i dwóch murowanych domów. Zamek do Polski powrócił w 1401 r., po śmierci Opolczyka i pełnił rolę siedziby starostwa niegrodowego. Jeszcze w pocz. XVI w. pełnił rolę zdecydowanie obronną, składowano na nim dużo broni i odnawiano blanki. W XVII w. na polecenie ówczesnego starosty Kacpra Denhoffa nastąpiła gruntowna przebudowa, mająca na celu przekształcenie w reprezentacyjną rezydencję. Dwa murowane domy zastąpiono dużym barokowym budynkiem mieszkalnym, północną część wzgórza nadsypano i na powstałym dzięki temu płaskowyżu stworzono ogród włoski. Zamek został w 1704 r. przez Szwedów wysadzony w powietrze. Zamek nie został już potem odbudowany. Obecnie twierdza i otaczający ją teren pełnią funkcję rezerwatu archeologicznego a w bezpośrednim jego sąsiedztwie otworzono Izbę Muzealną, w której umieszczono eksponaty odkryte w czasie badań archeologicznych.