Lokalizacja: Siedlisko, w powiecie nowosolskim, w gminie Siedlisko, województwo lubuskie. Zamek był budowany od 1598 r. W 1600 r. ukończono wschodnie skrzydło (które mieściło m.in. salę reprezentacyjną, a w niej 40 portretów króli). Następnie wybudowano skrzydło południowe (z salą reprezentacyjną, zwaną też książęcą albo balową w dolnej kondygnacji, ze sklepieniem wspartym na 12 kolumnach) i budynek bramny (mieszczący bibliotekę i zbrojownię). W 1618 r. ukończono budowę zamkowej kaplicy jako pierwszej na Śląsku kaplicy zamkowej, wybudowana jako lektorium protestanckie. Zamek w latach 1865–1875 przebudowano go w stylu neorenesansowym środkową. Zamek został spalony w kwietniu 1945 r. przez wojska radzieckie. Zachowały się jednak kaplica i budynek bramny. Zamek odgruzowano i częściowo odbudowano (budynek bramny i skrzydło wschodnie z kaplicą) w latach 1964–1974 przy współudziale harcerskiego szczepu „Makusynów”. W 2003 r. zamek został sprzedany mieszkańcowi Nowej Soli. W 2007 r. odkupił go obywatel Włoch. Obecnie ruiny wraz z parkiem, mauzoleum księżnej Wandy Henckel von Donnesmarck z początku XX wieku oraz trzema domami folwarcznymi z początku XIX wieku tworzy zespół zamkowy udostępniony zwiedzającym jedynie po uzgodnieniu z właścicielem.