Lokalizacja: Gniew, powiecie tczewskim, województwo pomorskie. Zamek został zbudowany przez Zakon krzyżacki na planie czworoboku po 1290 roku. Rozbudowany został w XIV i XV wieku. Podczas Wielkiej wojny zamek został zajęty w 1410 roku przez polskich rycerzy pod dowództwem kasztelana Pawła z Wszeradowa, który odbudowywał go przez kilka miesięcy. W trakcie wojny trzynastoletniej pomiędzy Królestwem Polskim i Zakonem Krzyżackim, w 1454 roku zamek został zdobyty przez okoliczne rycerstwo należące do Związku Pruskiego. Po wojnie włączony do Polski i stał się siedzibą polskich starostów. W 1623 roku na zamku przebywał król Zygmunt III Waza. W 1565 roku przeprowadzono prace remontowe. W 1625 roku zamek na dwa lata zajęły wojska szwedzkie. W 1655 roku podczas Potopu zamek na krótko zajęły wojska szwedzkie. W 1657 na zamku z rozkazu hetmana Jerzego Lubomirskiego przetrzymywano jeńców szwedzkich. W drugiej połowie XVII wieku starostą gniewskim był Jan Sobieski, przyszły król, który jeszcze zanim został królem, zbudował na Podzamczu nowy barokowy budynek dla swojej żony Marii Kazimiery. Po I rozbiorze w 1772 roku zamek trafił w ręce Prusaków. Ponownie został przebudowany w latach 1855-1859 gdy rozebrano dużą czworoboczną wieżę w narożu wschodnim i zastąpiono ją wieżyczką, zburzono gdanisko, zasypano fosy i przebito nowe otwory okienne zmieniając wygląd zewnętrzny zamku. Po I wojnie światowej, w 1920 wrócił do Polski. Zamek został poważnie zniszczony w pożarze w 1921 r. Po roku 1939 niemieckie władze okupacyjne urządziły na terenie zamku więzienie dla Polaków. Odbudowa zabytku rozpoczęła się w latach 1968-1974. W 1992 roku rozpoczął kolejny etap odbudowy Zamku, co umożliwiło organizację licznych imprez kulturalnych i turystycznych. W 2010 roku właścicielem zamku została firma Polmlek. Obecnie na zamku odbywają się turnieje rycerskie, pokazy kowalstwa artystycznego, kolonie tematyczne i inne imprezy. Liczne komnaty zostały zaadaptowane na apartamenty w standardzie hotelu.