Lokalizacja: w Janowcu w powiecie puławskim, województwo lubelskie. Budowę zamku w 1508 r. rozpoczął Mikołaj Firlej, późniejszy starosta kazimierski. Kontynuował ją jego syn. Został zbudowany jako późnogotycko-renesansowy zamek obronny, ufortyfikowany przez basteje wysunięte przed linię murów. W latach 1565–1585 miała miejsce przebudowa zamku w stylu późnorenesansowo-manierystycznym. W roku 1606 r. na zamku miało miejsce pojednanie króla Zygmunta III Wazy z marszałkiem wielkim koronnym Mikołajem Zebrzydowskim, przywódcą rokoszu. W 1656 r. zamek został ograbiony i spalony podczas najazdu Szwedów. Następnie odbudowany i rozbudowany w stylu barokowym przez rodzinę Lubomirskich, w których posiadaniu znajdował się do pierwszej połowy XVIII w. W 1783 jeden z nich przegrał zamek w karty. Kolejni właściciele nie byli w stanie utrzymać zamku. Sprzedali zamek, który popadł w ruinę. W roku 1931 zamek został zakupiony przez warszawiaka L. Kozłowskiego. Wyremontował on tylko dwa pomieszczenia w baszcie, ale - co ważniejsze - powstrzymał wandali. W 1975 r. obiekt został zakupiony przez Muzeum Nadwiślańskie i od 1993 roku jest stopniowo remontowany. Muzeum przeprowadziło zabezpieczenie ruiny i dokonało częściowej odbudowy zamku. Jedną z odbudowanych części jest tzw. Dom Północny – swego rodzaju pałac, dobudowany w 1. poł. XVII wieku do wcześniej istniejącego muru obronnego. Obecnie w trzech salach na parterze zgromadzono eksponaty poświęcone przeszłości zamku, kolejnym właścicielom, historii obiektu oraz dziejom jego konserwacji. Atrakcją dla turystów są wielopoziomowe krużganki, z których rozlegają się piękne widoki na dziedziniec zamkowy i dolinę Wisły. Zamek jest udostępniany dla zwiedzających.