Lokalizacja: Radom, województwo mazowieckie. Zamek został zbudowany w latach 1340–1350 na polecenie króla Kazimierza Wielkiego wraz z systemem murów miejskich Nowego Radomia. Obiekt ten, określany początkowo jako curia (dwór), pełnił przede wszystkim rolę stacji podróżnej dla króla. Rozbudowa zamku nastąpiła jeszcze w XV wieku. Zamek został oddzielony od miasta własnym murem obronnym. W latach 1510–1515 na polecenie króla Zygmunta Starego zamek został przebudowany i rozbudowany w stylu późnogotycko-renesansowym. Zamek pełnił rolę rezydencji, w której król zatrzymywał się w czasie swoich podróży z Krakowa do Wilna. Zamek został spalony w 1655 roku przez Szwedów podczas Potopu, a później wielokrotnie remontowany i przebudowywany. W XIX wieku zburzono mury obronne miasta, a wraz z nimi ostatnie wieże zamkowe i mur z bramą. Przebudowano także zachowany do dziś parter dawnego zamku. Ze względów na zły stan rozebrany został także budynek gospodarczy, a na jego fundamentach wzniesiono nowy istniejący do dziś. dawnego zamku kazimierzowskiego do czasów współczesnych zachowała się jedynie pierwsza kondygnacja głównego domu mieszkalnego, która od stu pięćdziesięciu lat pełni funkcję plebani pobliskiego kościoła Jana Chrzciciela.